مینویسم هرشب...

به نام خداوند احساس پاک.

نمیدونم شمایی که گذرتون میفته به اینجا منو میشناسین یانه احتمالش کمه اما غیرممکن نیست :)

خانم الف هستم دختری از خطه ی سردسیر کشور وکلی دغدغه ی فکری ودنیای متفاوت که میخواست خودشو پیدا کنه

در جستجوی من!! این بود اسم وبلاگم. به مشکل برخوردم بابعضی چیزها فکرمیکردم خیلی یهویی دنیام عوض شده وگم شدم! اما همیشه مستقل بودم و خودم تجربه کردم ویاد گرفتم .

هنوزم ترجیح میدم تجربیاتم فقط دریک محدوده ی خاصی باشه که عقلم بهش میگه محدوده ی کم خطر و درست!

بالاخره تونستم دنیایی که درش قرار گرفتم رو درک کنم وبه شکل درستی دربیارمش

چقد که توی این مدت خودمو شناختم وتسلط پیداکردم رو افکار واحساس و دیدگاهم!

شاید میشه گفت دراین یک سال با اتفاقات وتجربیاتی که پیش اومد بیشتر از یک سال بزرگ شدم وبیشتر به آرامش رسیدم

وخبر خیلی خوب هم اینکه راه لذت بردن ازاین دنیا و داشتن حال خوب هم دیگه برام واضحه

خلاصه خانم الف الان به یک سال قبل که نگاه میکنه یه دختر کوچولو و شکننده با احساسات بزرگ میبینه

اما سعی کرده الان خیلی چیزهارو به تعادل برسونه وحال دلشو خوب کنه

گفتم خانم الف ، این اسمی نبود که بشه منو شناخت باید بگم یک دخترِ زاده ی اولین ماه بهار همیشه بهاردخت هست ومیمونه

الف . اولین حرف از اسمی که خانواده عزیزترازجانم درنیمه های فروردین ماه درگوشم زمزمه کردن

همیشه به فضای وبلاگ حس متفاوت تری داشتم برای همین زمانیکه تصمیم گرفتم بازهم بنویسم اینجارو ترجیح دادم تا دفترخاطراتم.

امیدوارم این روزهایی که پراز حس های خوبم بتونم ذراتی از این حس رو به اینجا هم انتقال بدم.

من اینجا می نویسم.

هرشب

شبها وقتایی که احساس کردم دیگه کاری نمونده اونروز انجام بدم میام اینجا، به خلوتکده خودم.

اگرهم پیوسته نشد که بیام روز بعدش میام و سلامی عرض میکنم:)

اگرکه حوصله کردین و تااینجا خوندین دمتون گرم 

به امید روزهای خوب

یاعلی

98.11.11